Hi sweet steemian. สวัสดีทุกคนเช่นเคยนะคะ
ห่างหายไปนานอย่าเพิ่งลืมกันนะคะ วันนี้มาเขียนโพส คอมเม้น กดโหวตให้เพื่อนๆ ดังเคยค่ะ

มิตรภาพเป็นเหมือนเงา รูปนี้คือเราไปรวมตัวกันถ่ายบนภูน้อย ตอนพระอาทิตย์ใกล้ๆจะตกดิน นะคะ วันนั้นเป็นวันเฮนไนท์ ของเพื่อน และเป็นวันที่เรามีโอกาส รวมตัวกัน หลังจากที่ไม่ได้เจอกันนานมากๆ ตั้งแต่จบ ม.ปลาย ทุกคนก็แยกย้ายไปเรียน ตามคณะ สาขา และ มหาวิทยาลัยที่ตนเองใฝ่ฝัน และทุกๆครั้งที่มีเทศกาล หรือ วันสำคัญ เราก็จะพยายาม meeting กัน แต่ก็จะได้พบกันประปาย เพื่อนๆ ก็มีธุระ โน่น นี่ นั่น บ้าง ไม่ได้เจอกันทุกคน แต่ถ้าวันไหนเป็นวันสำคัญของเพื่อน เช่นวันแต่งงาน งานบวช เราก็จะแจ้งล่วงหน้า ให้เพื่อนได้เตรียมตัว เคลียร์ตัวเองให้ว่างในวันนั้น แล้วก็มาร่วมงานวันสำคัญ ของเพื่อน แล้วก็มาเจอกันทุกๆคน
เมื่อเรามาเจอกันความวุ่นๆ ความเม้ามอยซอยแปดก็จะตามมา
::: เมื่อเราทุกคนมารวมตัวกัน อะไรจะเกิดขึ้น มันก็จะมีความเม้ามอยซอยแปดกันเกิดขึ้น แล้วก็ไม่พ้นจะเล่าเรื่องเก่าๆ ในวันวานที่เราได้สร้างวีระกรรม ร่วมกัน ไม่ว่าจะเป็นกิจกรรมต่างๆ เหตุการณ์ต่างๆ ที่เราได้ทำร่วมกันมา ความสนุกสนาน เสียงหัวเราะก็ตามมา เราคุยกันแบบไม่รู้จักความเหน็ดเหนื่อย และไม่มีความง่วงมาครอบงำเลย แล้วก็เล่าอัพเดทชีวิตเพื่อนๆ แต่ละคน เหลือไม่อีกกี่ชั่วโมงก็จะเช้า จากนั้นก็ เราก็แบตหมด อีกประมาณ สองชั่วผโมงก็ตื่นมาเตรียมตัว ร่วมงานกัน เพื่อนมีความสุขเราก็มีความสุข
:::: มิตรภาพนั้นเป็นดั่งเงาจริงๆ ต่อให้เราไม่เจอกัน แต่มิตรภาพนั้นก็ยังเป็นเหมือนดั่งเงาตามตัวเราไปทุกๆที่ ทุกเวลา บางครั้งที่เราทุกข์ทม เพียงเอ่ยปาก เงานั้นก็จะปรากฏให้เราเห็นอยู่ตรงหน้า
บางครั้งไม่ต้องพูดเพื่อนก็รู้ว่าเราคิดอะไร และพร้อมจะเป็นแบล็กที่ดีให้เราเสมอ ตราบใดที่พระอาทิตย์ส่องแสง คุณก็จะมีเงาให้เห็นตลอดเวลา แม้พระอาทิตย์ลับลา เงานั้นก็ยังมีในที่มืด ..

หวังว่าทุกคนจะชอบบทความนี้ของจอยนะคะ ขอให้อ่านแล้วมีความสุข และขอบคุณที่ติดตามและมีส่วนร่วมกับจอย ขอบคุณทุกๆคนมากค่ะ

LOVE U STEEMIAN😙😙😙😙😙