RE: อ่านโพสต์นี้จบ จะพบอนาคตใน Steemit.com
สวัสดีค่ะ น้องชาติ,
ขอบคุณนะค่ะ สำหรับบทความที่แนะนำเพื่อนๆใน steemit พี่วิว่ามันคงเป็นเรื่องปกติที่มันจะต้องเจอกันทุกคนว่าจะเขียนอะไรดี หมดมุก หาแรงบันดาลใจไม่เจอ สับสนตัวเอง พี่วิก็เคยเป็น พอได้อ่านบทความน้องชาติและคนอื่นๆ ทำให้เรารู้ว่าไม่ใช่แค่เราคนเดียวที่เป็นนะ ยังมีอีกหลายๆคนที่เป็น ดังนั้นถ้าใครรู้สึกว่าเหนื่อยเฉื่อย ล้า ก็อย่าพึ่งหนีไปไหน ก็เล่นไปนี้แหละ ไม่รู้จะเขียนอะไรก็แวะไปอ่าน ไปทักทายเพื่อนๆ ก่อนก็ได้ เดี๋ยวสมองก็กลับมาแล่นเหมือนเดิม แค่อย่าทิ้งร้าง เดี๋ยวจะยิ่งกู่ไม่กลับ สู้ ๆ ไปด้วยกัน เพราะผ่านมาพี่วิเล่นได้จะครบ 3 เดือน ถึงจะมีขี้เกียจไม่ลงโพสทุกวัน แต่ก็ได้เพื่อนใหม่ๆ ที่คุ้นเคยกันหลายคนแล้วนะ เวลาไม่ได้โพสก็คิดถึงเพื่อนใน steemit ว่าเค้าต้องรออ่านบทความเราแน่เลย หรือเวลาเพื่อนๆที่เคยโพสแล้วหายไป ก็จะคิดถึงขึ้นมา ไปๆ มาๆ ก็เขียนยาวจนจะเอาไปโพสได้แล้วเนี๊ยะ 555
ใช่ครับเป็นเรื่องปกติที่เราไม่สามารถรักษาระดับพลังงานของเราได้ตลอดเวลาอารมณ์ในการเขียนโพสต์จึงมีไม่เท่ากันในแต้ละวัน แต่เราก็มีความสัมพันธ์ที่ดีผ่านต้วอักษร อักขระแห่งรักอักขระแห่งมิตรภาพ อ่านของพี่วิแล้วความคิดพร้งพรูมาไม่หยุดเลย พอพอก่อนที่จะออกทะเลไปหาปลาซิวปลาสร้อยดูซิจบไม่ลงเลยไม่รู้จะจบอย่างไรดีว่าแล้วก็สว้สดี ราตรีนี้ยาวไกลครับ เอ้ยราตรีสวัสครับ

น้องชาตินอกจากจะเก่งเรืื่องข้อมูลใน steemit แล้วยังเก่งเรื่องชงขาไข่มุกอีกนะจ้ะ เล่นเอง ตบมุกเอง เป็นนักกีฬาตะกร้อเก่าหรือเปล่า แต่เราสองคนก็ไปได้เรื่อยๆ นะ ยัง ๆ ไม่หยุดที่จะเขียนอีก 555
ปอลิง รูปการ์ตูนน่ารักมากเบย
ชงไปเรื่อยครับพี่วิ กลัวไม่มีใครรับมุข เลยต้องกินเองไว้ก่อน พ่อสอนไว้ 555 คุยกับพี่วิสนุกดีจริงๆ มี ปอลิงด้วย บ้านผมมีแต่ ปอปลาครับ 5555