Saçma Hikayeler Vol3

Bir şekilde biliyorduk. Son dansımız. Su altı dünyamızda toplandı. Ölüm kokan bir kucaklaşma. Arkadaşlığın son göstergesi. Bir arkadaşlık asla kaybedilmemeli. Sadece izlerinle gösterilen bir dostluk.
Dalga vurdu, bizi parçalara ayırdı. Bizi birer yosun gibi attı. Sadakatsiz, ölümün pençesindeyim. Bizi dalgalarında boğarak. Birbirimize dalgaların kükremesinin bizi sağırlaştırmadan önce duyduğumuz son sese ağladık.
Siyah. Soğuk. Sessizlik.
Hafif bir ışık ve ses. Ağrı En vahşi hayallerimde hayal edebileceğimden daha kötü. Ağırlık üstüme düştü. Gittiler. Sadece biliyordum gittiklerini. Onları bir daha göremeyeceğimi. Suç. Hiç hissetmediğimden daha güçlü. Onlar gitti ve ben kaldım. Ben de orada olmalıydım. Onların olmadığı yerde olmak istemiyorum.
Niye ya?
Ama gitmiş değiller. Onlar sonsuza kadar dünyadan koptu, benden değil. Hiçbir şey onları benden çalamazdı. Çünkü onlar benim, ve ben onlarınım. Asla unutmayacağım. Hep benim için hayatta olacaklar.
Hâlâ dans ediyoruz, sadece farklı dünyalarda. Onların dünyasında, benimkiler ise benim. Ancak onların dünyaları yakında benim olacak. Aynı dünyada birlikte dans edeceğiz. Hiç bitmeyecek, yok edilemeyecek bir dans. Son dansımız değil,Sonsuzluk Dansı.
Bu Saçma Hikayede burada biter.