SADECE KENDİNLE BAŞ BAŞASIN...
Sadece şunu düşün, içinde seni barındırmayan arkadaşlık, arkadaşlık değildir, bunu derin derin düşün ve bak etrafında kaç kişi kalıyor, işte o vakit anlıyorsun kime ne kadar zaman ayıracağını, işte o vakit başlıyor, bütün gününü harcadığın insanlara sadece bir merhaba kadar vaktin yeteceğini.
Maalesef herşey göründüğü gibi olmuyor, etrafında olan kalabalık aslında o kadar kalabalık değil. Anlıyorsun ya da hayat bir şekilde anlatıyor sana hem de en ihtiyacın olacak şekilde. En çok ihtiyaç duyduğun anda o kalabalığı bulamıyorsun etrafında. Sadece arkadaş mı, değil tabi günümüz dünyasında görmenin artık bizi şaşırtmayacağı anne, baba, kardeş, akraba, sevgili kim gelirse artık aklınıza bıraktığı yalnızlık sizi yıpratıyor.
Yalnızlık demişken çekip gitmek olarak bakmayın sadece, duygusal yalnızlık olarak düşünün. Acıyor ya içiniz ama etrafınızda kimse bu acınızı anlamıyor, görmüyor, bilse bile bir şey yapamıyor, yapmıyor, yapmak istemiyor. Acıyor ya içiniz, en fazla duyacağınız cümle "zamanla geçer" oluyor ki (sadece zaman geçiyor) o an hepsinin yüzüne bakıp "geçmiyor azizim" demek istiyor insan. Zaten duygularıma yoklar varlıklarıda olmasın, demek geliyor içinizden, ama siz yapamıyorsunuz, insafına bırakıyorsunuz size bahşedilen vicdanın, evet size bahşedilen çünkü vicdan herkese bahşedilmiş bir varlık değil.
Geçmiyor, geçen şeyler zamanla birlikte kalabalığınız, samimiyetsiz yüzler ve sözler oluyor ya olsun böyle bir şey her zaman kazanımdır. Asıl olan kayıp gördüklerimizden kazanç elde edebilmek. Kazanmak için düşün, sadece şunu düşün, içinde seni barındırmayan arkadaşlık, arkadaşlık değildir, bunu derin derin düşün ve bak etrafında kaç kişi kalıyor, işte o vakit anlıyorsun kime ne kadar zaman ayıracağını, işte o vakit başlıyor, bütün gününü harcadığın insanlara sadece bir merhaba kadar vaktin yeteceğini.
Sadece bir merhaba o da geçmiş günlerin içinde barındırdığı, arkadaşlık yaptığınızı sandığınız güzel gördüğünüz günlerin hatırına...
Hayat bazen acı konuşturuyor ya da biz hep hayatı suçluyoruz, kendimiz suçlu olmayalımda.
Okumaya zaman ayırdığınız için teşekkürler, kalın sağlıcakla...
e.avina
Çok duygulu ve bir o kadar da anlamlı bir yazı olmuş gene. Özellikle yazının özeti niteliğinde olan
Bu kısma bayıldım. Sonuna kadar katılıyorum. Ben silince merhaba bile demiyordum. Ama sebebi:
öğrenince biraz suçlu hissettim, haklısınız ama. Teşekkür ederim çok güzel bir yazı hazırlamışsınız elinize sağlık.
Kendini suçlu hissetmene üzüldüm, bende yapabilsem diyorum bazen senin yaptığın gibi net, bazende düşünüyorum eşeğin hatırı yoksa bile sahibinin hatırına diyerek duruyorum...
You got a 32.81% upvote from @minnowvotes courtesy of @etasarim!
Kalabalık içindeki yalnızlık gerçekten zor bir duygu durumu. Zaman zaman bunu hepimiz ister istemez yaşıyoruz. Önemli olan bu durumu nasıl aşabileceğimiz.
Ellerinize sağlık hocam :)
Yaşamak sorun değil ama yaşatan uzaktan olmayınca büyük yara açıyor, teşekkür ederim hocam...
Doğru. Zamanla keçmiyor, zaman keçiyor.
Ve kendinle baş başa...
Congratulations! This post has been upvoted from the communal account, @minnowsupport, by avina from the Minnow Support Project. It's a witness project run by aggroed, ausbitbank, teamsteem, someguy123, neoxian, followbtcnews, and netuoso. The goal is to help Steemit grow by supporting Minnows. Please find us at the Peace, Abundance, and Liberty Network (PALnet) Discord Channel. It's a completely public and open space to all members of the Steemit community who voluntarily choose to be there.
If you would like to delegate to the Minnow Support Project you can do so by clicking on the following links: 50SP, 100SP, 250SP, 500SP, 1000SP, 5000SP.
Be sure to leave at least 50SP undelegated on your account.
insan yalnızlıktan yapılmıştır, sevmesini bilenlerin yalnızlıkları biraraya gelir
Kendilerinin biraraya gelme olasılığı, olanaksızlıkla ölçülüyor nedense, belki de sevmenin başka şekillerini bildikleri için bir arada olduklarının farkına varmıyorlar ya da ben boğuluyorum, kayboluyorum, bilemiyorum :)
Dediğin gibi maalesef kuru kalabalık kendini kötü günlerde belli ediyor. Keşke bu kadar acı tecrübe pahasına anlamamış olsaydık. Ama ben her seferinde bunu diyorum. Sonra bile bile lades..
Vicdan sahibi olmanın getirdiği durumlar genelde ama insanın tahammül sınırları daralıyor git gide...
Bu yazı Curation Collective Discord Sunucusunda küratörlere önerilmiş ve manuel inceleme sonrasında @c-squared topluluk hesabından oy ve resteem almıştır.
This post was shared in the #turkish-curation channel in the Curation Collective Discord community for curators, and upvoted and resteemed by the @c-squared community account after manual review.
@c-squared runs a community witness. Please consider using one of your witness votes on us here
Teşekkür ederim...
bazen o yaşanan yalnızlığı kalabalıklara değişmem diyoruz ya hani acaba iyi mi kötü mü bilemedim..
bomboş ve anlayışsız ezbere cümleler kuran insanlar yüzünden yalnızlık çok daha güzel geliyor galiba.
Yalnızlığı sevmek ne derece bilmiyorum ama sevdiriyorlar sonuçta, her haliyle haklısın bu konuda...