O VAKİT!.

Çok uzun kaldım yanında. İyileşmem için oradaydın. Kör bir kuyu gibi durdun.
Ne döksem sana, kalbine dokunmadı. Gözlerin kendine dönüktü.
...

Sen kendi yansımana bakarken, ben hep sana baktım. Ne ki, olduğu şey elinde değildi. Ve birgün yoruldum. Senin görmediğin bana baktım. Kendimi gördüm.
...

Bir yankı olmayacak kadar eşsizdim. Kendi sesimi buldum. O vakit hayatı gördüm, kaderini sana bıraktım, hayata yürüdüm..
...

Başka türlü olamazdı.
...

Ve şimdi, hepsi geçti.
...

Hepsi geçti, gitti..