İnsanoğlu Deyiminin Anlamı ve Hikayesi

Vaktiyle Üsküdar’da “tembeller tekkesi” bulunurmuş. Burada yurdun en miskin, en tembel kişileri takılırmış.

İşte burada iki tembel kendilerine 2 sandalye bulup otururlarmış. Artık kış mevsimine doğru havalar soğumaya başlamış. Penceresi açık olan tekkede kimsenin ayağa kalkıp pencereyi kapatmaya mecali yok. Bu sırada bi tembel diğerine: yahu havalar iyice soğumaya başlamış şu pencereyi kapatmak lazım. Diğer tembel: doğru söylüyorsun mirim, kapatmak lazım.

Aradan saatler, haftalar, hatta aylar geçer diyalog aynı şekilde sürer gider.

Sonunda bir tembel dayanamaz bütün takatini toplayıp karşı pencereye ulaşır, camı kapatır ve hemen oracıkta ki sandalyeye atar kendini. Ve dönüp diğer tembel arkadaşına şunu der:
“Ya mirim gördün mü, insanoğlu kuş misali. Dün neredeydim, bugün neredeyim”