Mutluluk andı

Değil midir deme! Hayat: hepimizi farklı noktalardan ritime bağlı tutan bir sanat. Yaşamayı becerebiliyorsak, yaptığımızın adı sanat.

Hayat! Avucunun izin verdiği noktada açılan alın terimden , yok olmaya yüz tutan serin ve derin çizgilerimin yazıma aktarılışına verdiğimiz ad.

Hepimizin fark etmeden bir sanatçı ruhuna dönüştüğü zor bir seçmeden -asıl rollerimize bağlı kalmadan devam eden zihinlerimize gölge düşürmesin!

Sen, benimle el ele tutuşmasını sevdin. Ben , arkama dahi dönmeden suratına gülümseyi. Görmeden, kalıbımı basarım güven duygusuna yeni tanımı. Şiirler başka şeyler söyler, kader başka şeyler. Hayat, seni getirip bir lokma aş gösterir , kader farklı göstergeler.

Ortak bir payımızın olduğu bu sanatın adına hayat deriz. Öne sürün piyonları! Şah- mat olacaksın! Yeri geldiğinde en etkisiz hayallerinle yoluma yol olacaksın. Bu nasıl olur dediğin herşey kaderine teslim oluşundur. Korkma: nasıl olsa arkasını döndüğünde sana gülümseyen bir sıfat bulunacaktır.

En kötü anlarımda ellerimden beslen. Sana bir avuç iyilik verirsem, bana bir parmak yol boyu aşk göster.

And iç ruhunla buluşan istisnasız ruhuma! Hazır ola geç yeter ki kahrımı çeken tüm yıldızlara. Orada, tam orada, kaybolan ne varsa adına , adımla denklik getir Yok olan ne varsa tüm acılara ! Gerektiğinde yokluğuma kalksın kadehler bir büyüğün başında bulunduğu tüm anlarda!