gece bu öyküyü okumaya başladım, ilk paragrafı sanki ben yazmışım gibi hissettim hatta, bu hoşuma gitmişti:)
derken yarısına gelince elimde tel uyuyakalmışım🤷‍♀️
son okuduğum cümlelerin etkisiyle öyle masalsı bir rüyanın içinde buldum ki kendimi keşke hep o rüyanın içinde kalsaydım..

fotoğraftaki kar tanelerinin hep hareket etmesini bekleyip gif olmadığını sonradan fark ettim:)
neyse ki şu an pencereden bakınca canlısını izleyebiliyorum 🙇‍♀️

teşekkür ederim her şey için..